02.04.2021 – Nog altijd vinden oudere werkzoekenden moeilijker een nieuwe baan. Vooroordelen over oudere werknemers zorgen ervoor dat werkgevers liever kiezen voor een jongere kandidaat. Drie werkenden vertellen over hun ervaringen met leeftijdsdiscriminatie.
Meer dan de helft van de werkenden zegt ooit tijdens het sollicitatieproces of op de werkvloer te zijn gediscrimineerd. Dit blijkt uit recent onderzoek van Nationale Vacaturebank in samenwerking met Motivaction onder ruim 2100 respondenten. Voor het grootste aantal respondenten gaat het hierbij om leeftijdsdiscriminatie. Marty Menning (60) is sinds oktober 2019 werkzoekende. Hij heeft 40 jaar gewerkt in verschillende leidinggevende functies in de ICT-branche en zit nu voor de derde keer in de WW. ,,Er zijn maanden waarin ik 44 sollicitaties de deur uit doe”, vertelt hij. ,,Als ik al een reactie terug krijg zijn het veelal nietszeggende mailtjes. Wanneer ik andere werklozen spreek hoor ik dezelfde geluiden. Het is lastig om aan de slag te komen, omdat we voelen dat werkgevers ons veroordelen op onze leeftijd.”
Moeilijk te bewijzen
De verhalen die hij normaal gesproken van zijn uitzendkrachten hoort, werden ineens werkelijkheid voor Jan Boerefijn (64), oprichter van uitzendbureau ErvaringWerkt. Hij besloot op zoek te gaan naar een baan toen zijn uitzendbureau tijdens de pandemie steeds minder aanvragen binnenkreeg. ,,Ik werd nergens voor uitgenodigd”, zegt hij. ,,Daarnaast hoor je ook geen uitleg over een afwijzing. Je weet dat het waarschijnlijk met je leeftijd te maken heeft, maar het is onmogelijk om dat te bewijzen.”
Mickey van der Werf (56) sluit zich bij Menning en Boerefijn aan. ,,Ik heb vooral ervaren dat er niet wordt gereageerd op sollicitaties die ik stuur, terwijl ik wel in het profiel pas”, vertelt de opticien. Zij verloor afgelopen juni haar baan door de pandemie en heeft sindsdien op allerlei tijdelijke functies gesolliciteerd. ,,Ik ga er bij een afwijzing automatisch vanuit dat het vanwege mijn leeftijd is, maar je zult er nooit achter komen of dat echt het geval is.” Menning benadrukt dat het vooral een gevoel is dat hij na een sollicitatie overhoudt. ,,Er is me maar één keer eerlijk gezegd dat ik te oud was om ergens te solliciteren. Dat was voor de functie van politieagent. Toen werd me verteld dat daarvoor geen mensen boven de 45 worden aangenomen.”
Snelle afwijzingen
Menning schat dat hij op slechts eenderde van zijn sollicitaties een reactie krijgt. Vooral snelle afwijzingen wijzen volgens hem op discriminatie. ,,Ik heb tijdens mijn carrière veel mensen aangenomen en weet uit ervaring dat het selecteren van kandidaten een tijdrovend proces is waar weken overheen kan gaan”, legt hij uit. ,,Als ik binnen twee dagen al een afwijzing in mijn inbox heb, weet ik dat er niet serieus naar mijn sollicitatie is gekeken. Dan heeft een recruiter besloten: ‘Deze kandidaat is 60 jaar oud, daar gaan we niet mee in gesprek’.”
In anoniem solliciteren zien de werkenden geen oplossing. Zo kreeg Boerefijn na veel afwijzingen van mensen in zijn omgeving het advies om zijn leeftijd niet op zijn cv te vermelden. ,,Ik vind dat zo’n onzin”, reageert hij. ,,Als werkgevers naar je ervaring kijken of je voor een gesprek uitnodigen zien ze toch wel hoe oud je bent. Daarna word je alsnog niet uitgekozen.” Van der Werf begrijpt niet waarom het aannemen van ervaren werknemers als iets negatiefs wordt gezien. ,,Als ik van mezelf uit ga, denk ik juist dat het een voordeel is voor werkgevers”, zegt ze. ,,Ze hoeven niet bang te zijn dat ik ga jobhoppen. Het lijkt me voor mijn vak juist een voordeel als je wat ouder bent. Dankzij mijn levenservaring kan ik meer toevoegen.”
Volgens Menning wordt er met veel vooroordelen naar leeftijd gekeken. ,,Je hoort vaak dat wij niet meer flexibel en snel genoeg zijn om bij te blijven, dat je een oude hond geen trucjes meer kunt leren”, zegt Menning. ,,Dat is onzin. Ik ben weliswaar 60, maar ik heb een uitstekende conditie. Geestelijk en lichamelijk ben ik in prima staat, maar als je alleen naar mijn geboortedatum kijkt zie je dat niet.”
Toen hijzelf nog in de positie was om mensen aan te nemen, zorgde Menning naar eigen zeggen voor diversiteit in zijn teams. ,,Ik heb ooit een man aangenomen die 65 was en toentertijd al met pensioen had gekund”, licht hij toe. ,,Het is fijn om oudere mensen in je team te hebben. Zij geven rust binnen het bedrijf en nemen veel ervaring mee, wat ook gunstig is voor de jongere werknemers. De voordelen van het hebben van oudere werknemers worden vaak niet gezien.” Van der Werf ziet een oplossing in het verplichten van werkgevers om waar mogelijk een 55-plusser uit te nodigen voor een gesprek. ,,Ik denk dat je al geholpen bent met een uitnodiging”, licht ze toe. ,,Je wordt nu waarschijnlijk al op je cv en je leeftijd afgewezen, zonder dat je je verhaal kunt doen.”
Financiële prikkel
Menning vindt dat er gekeken moet worden naar het financiële plaatje. ,,Je ziet in vacatures af en toe belachelijke eisen voorbij komen”, zegt hij. ,,Bedrijven doen er alles aan om de kosten te drukken en zoeken jonge werknemers voor functies met veel verantwoordelijkheid. En dat voor een laag salaris.” Volgens hem zouden werkgevers een financiële prikkel van de overheid moeten krijgen om ouderen aan te nemen, zodat de werkloosheid in die groep omlaag gaat. ,,Dan zullen werkgevers gaandeweg anders tegen ouderen aan gaan kijken en tegelijkertijd zal de som van de uitkeringen voor de Nederlandse staat drastisch teruglopen. Je moet ergens beginnen. Dus als geld het probleem is, laat geld dan ook de oplossing zijn.”
Boerefijn is het daarmee eens en vindt dat er gekeken moet worden naar de cao’s. ,,Ik vind dat je betaald moet worden voor de kwaliteit die je levert en niet per se meer moet verdienen omdat je ouder bent”, zegt hij. ,,We worden daardoor minder aantrekkelijk gemaakt voor de werkgever. Verandering op dit gebied is hard nodig, want door vergrijzing wordt deze groep werkenden de komende jaren alleen maar groter.”
